Minkema

Geschreven door Wim van Geelen op 30 november 2007

Verbijsterend die ophokplicht. Twee woorden die op de dag dat deze column geschreven werd, vrijdag 30 november 2007, verbijsterend actueel zijn.

Woorden die treffend tot uitdrukking brengen wat er bedoeld wordt. Woorden die sterk zijn, ijzersterk, plassterk dus om in stijl te blijven. Verbijsterend, een even originele als leuke verwijzing naar de staatssecretaris van Onderwijs, Marja van Bijsterveld en ophokplicht als aanduiding van de gatenkaas die onderwijslesroosters naar verluidt soms zijn en die leerlingen dwingen om op school te blijven, gedoemd om even niks te doen. Onderwijs en verbijsterend. Een verbijsterende zaak in onderwijsland. Maar ook in Woerden kunnen we er wat van. Even terug in de tijd en wel tot juni 2003. In een besloten vergadering werd de commissie Zorg geïnformeerd over dreigende kostenoverschrijdingen bij de nieuwbouw aan de Steinhagenseweg van het Minkema College. Niet zo maar een overschrijding, maar een heel forse. Een precies bedrag kon toen nog niet genoemd worden, maar dat het om ruim 1 miljoen Euro zou gaan was wel zeker. Een half jaartje later weer een vergadering van de commissie Zorg, nu in de volle openbaarheid en met bestuur en directie als gasten. Gasten die wat uit te leggen hadden aan de raad en via die raad aan de Woerdense bevolking en dat deden ze dan ook met verve. Het had allemaal tegen gezeten. De nieuwbouw was door een steeds veranderend programma van eisen steeds duurder geworden. Dan waren er nog fusieverplichtingen. Het Minkema had net een fusie achter de rug en de personeelsformatie was als gevolg daarvan uitbundiger dan de school op grond van het aantal leerlingen van het Rijk vergoed kreeg. Uit eigen middelen moest het verschil worden bijgepast. Wat die vergoeding betreft was er ook nog een volgend probleem. De rijksvergoeding was gebaseerd op het leerlingenaantal zoals dat het jaar voorafgaande aan het jaar van uitbetaling was vastgesteld. Kreeg de school meer leerlingen dan was dat een probleem. Er moest voorgefinancierd worden en ook dat kost geld. Zeker in een situatie waarin het aantal leerlingen explosief groeide. Dat nu was met het Minkema aan de hand. Ook in die situatie was een aanslag op de eigen middelen onontkoombaar. Maar elke kruik kan maar zo lang te water gaan tot die barst en die situatie kwam voor de kruik met het Minkema-etiket akelig dichtbij.

Er moest wat gebeuren. De kruik moest niet barsten, maar op het droge getrokken worden.

Dat was de inzet van twee raadsvergaderingen die resp. op 27 november en 1 december 2003 plaatsvonden. De belangstelling voor deze vergaderingen was groot, want inmiddels had het Minkema-drama ook de pers gehaald. Het regende ingezonden brieven, woordvoerders van de verschillende raadsfracties waren niet meer weg te slaan uit de plaatselijke pers en dat gold ook voor de wethouder van Onderwijs, toen Wim Groeneweg. Uiteraard werd ook het Minkema-bestuur in de gelegenheid gesteld zijn licht over deze gevoelige kwestie te laten schijnen. Want gevoelig was die. Eén ding stond voorop: een school mag niet verzuipen. Er moest dus gepompt worden. Het College stelde de raad voor om de niet voorziene bouwkosten, zoals de kostenoverschrijdingen eufemistisch gingen heten, maar te vergoeden. Dat ging veel fracties toen, het CDA voorop, te ver. Fieneke Meijer, onlangs opgestapt uit de Raad, maakte zich uitermate verdienstelijk door een amendement in te dienen waarin het woord bijdrage van € 1.6 miljoen vervangen werd door een lening van die omvang. Na 4 jaar zou dan bekeken moeten worden of de lening wel of niet terugbetaald zou moeten worden.

Het College nam dit amendement over en voegde eraan toe dat de vraag “terugbetalen of niet” in 2007 op basis van twee criteria beantwoord zou gaan worden. Het eerste criterium was dat ook het Rijk moest meedokken. De tweede dat het Minkema via het gemeentelijk regiem van het verscherpt toezicht orde op zaken zou weten te stellen. Die twee criteria kwamen niet uit de koker van de Raad en zijn met de Raad ook niet besproken. Maar dit terzijde.

Aan beide criteria is voldaan. Hoewel de rijksbijdrage als fooi getypeerd mag worden, kwam het over de brug en het Minkema-bestuur heeft de bedrijfsvoering goed op de rails gekregen.

Voor het College liggen de zaken nu duidelijk. De lening wordt omgezet in een bijdrage, die even groot is als de overschrijding van het bouwbudget. De PW fractie legt zich daar niet voetstoots bij neer. Achteraf wordt het niet in de hand hebben van de begroting beloond door de gemeente terwijl die, in woorden van toenmalig wethouder Groeneweg, “niet tot de verantwoordelijkheid van de gemeente gerekend kan worden”. Dat er een verkeerd signaal van zo’n besluit zou uitgaan op andere besturen die ook wel eens wat gebouwd hebben of nog gaan bouwen was voor de fractie het tweede argument om hier voorshands niet mee akkoord te gaan. Behalve het CDA vonden de andere fracties dat ook. In de Raad van 13 december a.s. komt het Collegevoorstel aan de orde en de vraag is of de standpunten ongewijzigd zullen blijven. Is dat het geval dan zal het Minkema-bestuur teleurgesteld zijn. Eigenlijk zijn ze dat nu al. Misschien dat het de leerlingen zal oproepen om voor de goede zaak te demonstreren op het Exercitieveld. Tenslotte hebben die leerlingen van dat actiemiddel de afgelopen week kaas gegeten. Het Minkema houdt er al rekening mee dat het € 1.4 miljoen op z’n rekening kan bijschrijven. Nu dreigt dat niet door te gaan. Scheidend directeur Fransen heeft al laten weten dat in dat geval 1 leerkracht zijn of haar biezen zal moeten pakken. De kwaliteit van het onderwijs wordt zo onder druk gezet, profeteerde hij op de Avond van de Raad, waarop het Collegevoorstel behandeld werd. Even afgezien van de vraag of er geen andere mogelijkheden zijn om dit op te vangen, komen de acties tegen staatssecretaris Van Bijsterveld nu erg gelegen. Het ziet er naar uit dat er geknabbeld gaat worden aan de 1040 urennorm. Het is waarschijnlijk dat er minder lesuren gegeven gaan worden. Maar laten we daardoor het spoor niet bijster raken: aan de kwaliteit van het onderwijs zal, hoe de norm zich in de praktijk ook zal uit gaan kristalliseren, niet getornd worden. Ook al zal de meerderheid van de Woerdense raad van het Minkema vragen de lening over een periode van 40 jaar terug te betalen. Met die onderwijskwaliteit is het overigens best in orde. De jaarlijkse landelijke onderwijsmonitor van TROUW, lees die krant!!!, van afgelopen zaterdag (1 december 2007) wees dat maar weer eens uit. Het Minkema en de Kalsbeek scoorden best heel redelijk. Het Minkema over de hele linie zelfs ietsjes beter dan de Kalsbeek. Waarvan acte!


Deel dit artikel