Fijne krant dat Woerdens Nieuwsblad

Geschreven door Wim van Geelen op 28 maart 2007

Fijne krant dat Woerdens Nieuwsblad omdat het zo lekker wegleest en op de koop toe best behoorlijk veel informatie geeft over wat er de afgelopen week in Woerden allemaal te doen geweest is.

Sinds de Woerdense Courant op ander formaat is overgegaan en overgenomen lijkt te zijn door de advertentiemaffia is het eigenlijk de enige bron van informatie over het maatschappelijk, cultureel, sportief en last but not least politiek “gebeuren” in Woerden. Hoe zou het Woerdens Nieuwsblad het best getypeerd kunnen worden? Verwacht geen diepgravende journalistiek om over onderzoeksjour-nalistiek maar te zwijgen. Een soort NRC is het dus niet. Voor sensatieverhalen hoef je de krant ook niet open te slaan. Exit dus de vergelijking met de krant van Wakker Nederland. Wordt er geëngageerde journalistiek bedreven? Nee, het Nieuwsblad lijkt in de verste verte niet op Trouw of de Volkskrant. Maar dat hoeft ook niet. Met lekker weglezen is niets mis. In een vloek en een zucht geïnformeerd te worden over je woonomgeving is een goed om te koesteren. Dat is het Woerdens Nieuwsblad ten voeten uit en daarin schuilt het belang voor de Woerdense gemeenschap. De bevolking waardeert dat zeer, zo bleek mij onlangs uit een op eigen initiatief uitgevoerde quick scan. Omdat het Nieuwsblad voor elck wat wils biedt is de krant neutraal, weer zo’n typering! In politieke termen vertaald komen alle in Woerden vertegenwoordigende partijen redelijk aan bod in het Nieuwsblad. De krant is zo gezegd een meneer en dan past het niet om te gaan voortrekken. Soms echter valt de krant uit haar rol. Er wordt wel eens een partij voorgetrokken en dat gebeurde in de aflevering van donderdag 23 maart jl. Oud fractievoorzitter Edwin Rateland van de VVD kreeg in die krant buitensporig veel ruimte om zijn (dwaal) licht over nota bene zijn eigen partij te laten schijnen. Edwin, ooit de Benjamin van de Woerdense politiek ontpopte zich in dat interview bepaald niet als doorgewinterd politicus, maar als een humeurig oud baasje. Getekend door de tand des tijds die hem, zowel uiterlijk als innerlijk niet onberoerd heeft gelaten. Het Nieuwsblad gaf ‘m alle ruimte om helemaal leeg te lopen en wat Edwin zei loog er bepaald niet om. De schijnbare rust die over de plaatselijke VVD was neergedaald na de laatste raadsverkiezingen is nu ruw verstoord. Dat kan niet anders.

Uit het artikel blijkt zonneklaar dat Edwin de afloop van de richtingenstrijd die de VVD voor de laatste raadsverkiezingen bijkans verscheurde nog helemaal niet heeft verwerkt. Daar althans duiden zijn toch wel krasse en niet van ressentiment gespeende uitspraken op. “Vroeger was alles beter”, want toen “was geluk nog heel gewoon”. Dat soort uitlatingen. Toen een VVD-fractie nog visie had. Toen een VVD-fractie nog bestuurskracht vertoonde. Toen een VVD-fractie nog een hechte vriendenclub vormde.

Visie omdat al vroeg gehamerd werd op het belang van een vernieuwde binnenstad. Bestuurskracht omdat de fractie zich kenmerkte door de drang om dingen te veranderen en door een wethouder in te zetten (Marjolein Verburg) die bereid was haar hele ziel en zaligheid in het vernieuwen van het stadscentrum te stoppen. En dan die vriendenclub, kanjers waren het waar Edwin leuk mee samengewerkt heeft. Hij noemt ze met naam en toenaam, maar vergeet er helaas twee te noemen, Joke en Jan Willem. Opzet of gewoon vergeten? Zij waren aanwezig op zijn afscheidsfeestje bij de provincie, toen het Hare Majesteit ook behaagde om Edwin een onderscheiding op te laten spelden. De huidige fractie onder voorzitterschap van, zoals hij ‘m noemt, de heer Mees, schitterde bij die gelegenheid door afwezigheid. Kinnesinne zal Edwin gedacht hebben, het appeltje dat hij nog te schillen had met die nieuwe fractie werd er als maar groter op. De lezers van het Woerdens Nieuwsblad kunnen meegenieten, want voor hen houdt hij zijn frustraties niet verborgen. Dat de oude fractie aan de kant werd geschoven was een grof schandaal. Dat de nieuwelingen er in de Woerdense politiek niets van bakken is schande. Maar niet gewanhoopt want er zullen betere tijden aanbreken als in 2010 de macht binnen de VVD weer door de oude garde onder Edwin’s leiding zal worden overgenomen. Als de heer Mees zich althans aan zijn belofte houdt om het na één termijn als raadslid voor gezien te houden. Edwin staat in de coulissen te popelen om ‘m af te lossen. Via dit interview maakt hij wereldkundig dat hij dan beschikbaar is, zoals dat deftig heet.

Maar wat gaat er dan niet goed bij de huidige VVD-fractie?

Welnu Edwin laat in het Nieuwsblad optekenen dat de huidige VVD leider te veel op een te korte termijn bezig is, dat hij zich als een populist ontpopt en dat hij dingen roept waar niemand blij van wordt.

Maar is dat zo?

Om te kijken of die kritiek hout snijdt heb ik de bijdrage van Ruud( hij is wel een meneer, maar ik mag gelukkig toch Ruud zeggen!) aan de beschouwingen, gewijd aan de Voorjaarsnota, diepgaand bestudeerd.

En wat blijkt? Edwin’s kritiek slaat als een boemerang op ‘m terug. Er klopt geen hout van. Zelfs niet van het niet blij maken. Normaal gesproken zou Mees, als leider van een niet in het College vertegenwoordigende fractie, met zijn opmerkingen het College tot wanhoop moeten drijven. Dat is niet gebeurd en daar kan het College blij om zijn. Ruud blijft een heer. Wat dat betreft heeft Edwin dus ook gelijk gehad. Ruud maakt wel degelijk mensen blij. Tenslotte zijn Collegeleden ook mensen. Ook al zijn ze niet uit VVD-hout gesneden, zoals nu in Woerden

Nu maar afwachten wat er in de VVD-gelederen gaat gebeuren. Er is een steen in de op dit moment zo rimpelloze vijver van de fractie gegooid en die actie moet tot reactie leiden, nu of later. Dat kan domweg niet anders.

Het worden dus spannende tijden voor een VVD-watcher als deze columnist. Tenslotte moet die ook onderwerpen aangereikt krijgen om nog tenminste één van de nog 62 columns te schrijven die tot maart 2010 zijn voorzien, voordat hij de gemeentepolitiek echt vaarwel gaat zeggen. Hij zal dat echt gaan doen, maar of dat ook voor de heer Mees geldt, zoals Edwin graag zou willen is nog maar helemaal de vraag.


Deel dit artikel