Dublin
Geschreven door Wim van Geelen op 13 juli 2011
Met vakantie of anderszins naar een andere stad, een ander land vertrekken is belangrijk omdat het je blik kan verwijden. Dat is goed voor iedereen en dus ook voor politici of voor vakantiegangers die zich er niet voor schamen zich met dit etiket te tooien. Dingen die in Woerden en/of met een Woerdense bril op zo vanzelfsprekend lijken, zijn dat opeens niet meer als je de grenzen van Woerden naar elders overschrijd. Dat gold ook voor mijn korte verblijf in Dublin, het afgelopen weekend.
en weekendje erop uit. Geen vakantie dus, maar een familiebezoek. Kleindochter zou gedoopt worden en daar zijn uiteraard de grootouders bij. Nooit geweten dat het doopbewijs in een nog steeds Katholiek land als Ierland belangrijk is. Want het bepaalt naar welke school je mag. Of anders gezegd, de meeste scholen beschouwen het doopbewijs als een soort van toegangsbewijs. Zonder doopbewijs kunnen ouders lang niet altijd hun kind naar de school van hun keuze sturen. Stilletjes hoopte ik dat deze maatregel in Woerden ook zou gelden. Waarom? Wel nu, dan zou het heel wat minder druk worden op b.v. de school waar de andere kleindochter op zit. De Regenboog in Woerden, die maar blijft groeien en groeien. Tegen de klippen op. In tegenstelling tot de openbare scholen hier die het maar moeilijk hebben. Neem nou de Rembrandt van Rijn. Een paar ouders die het volgend jaar om welke reden dan ook niet zien zitten om hun kind daar naartoe te sturen en het is gedaan met de koopman. Deze trend baart Progressief Woerden grote zorgen in het besef overigens dat “de politiek” in onderwijskwesties bijzonder weinig in de melk te brokkelen heeft. Wij moeten ook wat dit betreft Gods water over Gods land laten lopen. Frustrerend, maar wel de praktijk.
Op het gebied van de woningbouw lijkt Dublin op Woerden. Veel leegstand, uitgestelde bouwprojecten, starters in de problemen en veel mensen die de hypotheek niet kunnen opbrengen. Kortom ook daar stagneert de woningmarkt. In Nederland probeert het Kabinet de woningmarkt in beweging te brengen door de overdrachtsbelasting van 6% naar 2% te verlagen. Over de vraag of die maatregel gaat helpen wordt verschillend gedacht. Er zijn economen en volkshuisvestingsdeskundigen die het helemaal zien zitten en er zijn vakbroeders en –zusters die deze maatregel te vuur en te zwaard verbaal te lijf gaan.
Hoe gaat men dit in Ierland doen? In de Sunday Independent van afgelopen zondag las ik dat een hypotheekverstrekker voor een echtpaar dat de hypotheeklasten echt niet meer kon opbrengen de hand over het hart had gestreken. De helft van die lasten werd het echtpaar in kwestie kwijt gescholden. Wat er overbleef kon het echtpaar wèl betalen. Een dreigende huisuitzetting voorkomen. Eén schaap is nu over de dam. Volgen er meer? Dat zou zo maar kunnen, want banken in Ierland bekijken hoe ze deze maatregel kunnen gaan toepassen op grotere groepen van mensen in vergelijkbare omstandigheden.
Een kwestie van gerechtigheid, want stonden de banken niet aan de oorspring van de economische crisis en is het dan niet meer dan terecht dat ook zij voor de gevolgen daarvan gaan opdraaien?
Om de woningmarkt in beweging te krijgen zal dit absoluut een goede maatregel. zijn Maar gaat die ook in Nederland toegepast worden? Het is niet waarschijnlijk, want niemand die er op de woningmarkt iets toe doet, heeft deze mogelijkheid geopperd. Dat is toch jammer want alles zal uit de kast gehaald moeten worden om die stagnerende woningmarkt weer in beweging te krijgen.