Antwoord geven op het B-woord gaat niet zonder pijn

Geschreven door Wim van Geelen op 25 mei 2009

In politiek Nederland kennen we het H-woord. Als ergens een taboe op ligt dan is het wel hierop. Stel als Haags politicus de aftrek van de hypotheekrente ter discussie en je politieke doodvonnis is geveld. Voor het B-woord, waarbij B staat voor bezuinigen, bestaat dat taboe helaas niet. Want bezuinigen moet!. Overal in Nederland, dus ook in Woerden. Dat bezuinigen pijn doet, is helder. Toch moet het.

Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid wordt de uitkering uit het gemeentefonds voor Woerden minder, naar verwachting een slordige 9 ton in 2011. Ook wordt er minder gebouwd, waardoor de bouwleges teruglopen met een bedrag van tussen de 2 en 3 ton. Dat bij elkaar noopt het gemeentebestuur tot bezuinigen. Maar wie had verwacht dat die zo draconisch zouden uitvallen? Het kleine, maar o zo selecte gezelschap raadsleden dat op die vroege ochtend in de raadszaal aanwezig was op woensdag 20 mei 2009 om uit de monden van burgemeester en wethouders te horen hoe ver de broekriem aangesjord moest worden, was lichtelijk verbijsterd.

Een greep uit de voorstellen:

  • 2 wethouders minder in 2010;
  • 10 fte personeel minder;
  • geen westelijke randweg meer;
  • het wijkgericht werken bij het grof vuil;
  • wijkcentra afstoten;
  • het zwembad Harmelen privatiseren;
  • het peuterspeelzaalwerk beëindigen;
  • het godsdienstonderwijs op de openbare school aan anderen overlaten;
  • Het Klooster sluiten.

Er zijn nog meer voorstellen, maar dit zijn wel de belangrijkste. De fractiewoordvoerders prezen de moed van het College om met een bezuinigingspakket te komen. De woordvoerder van PROGRESSIEF WOERDEN had het niet over moed met een d, maar over moet met een t. Dat is wat realistischer. Want dat er bezuinigd moet worden staat buiten kijf. Daar is niet alleen de wethouder Financiën, onze Loes Ypma, van doordrongen, maar die overtuiging leeft bij het ganse College. Dat werd op die onzalig vroege woensdagmorgen ook benadrukt. De bezuinigingsoperatie is geen speeltje van Loes. Even voor alle duidelijkheid. De bezuinigingsvoorstellen zijn geformuleerd door het door de coalitiepartijen in het zadel geholpen en gehouden College. Heel handig is het van dit College dat het vooraf stelt in alle opzichten rekening gehouden te hebben met door de Raad geformuleerde randvoorwaarden. De belangrijkste daarvan is het niet meer dan het aanpassen van de OZB aan de geldontwaarding. Laat je als raad dat uitgangspunt los, dan is het goed te bedenken dat 1% extra verhoging van de OZB per huishouden € 2.50 meer belasting betekent en voor de gemeentekas een extra opbrengst van € 80.000. In een situatie waarin de gemeente door verminderde opbrengsten uit het gemeentefonds en de bouwleges € 1.1 miljoen moet opvangen is dat niet veel. Dus daar moeten we het niet van hebben. Die € 1.1 miljoen is tamelijk hard en dat kan nog te weinig zijn als het Kabinet eind mei bekend maakt voor hoeveel er echt in het gemeentefonds gesneden gaat worden. Is het bedrag dat bezuinigd moet worden tamelijk hard, over de precieze invulling zal zeker menig debat gevoerd gaan worden. In de fractie van PROGRESSIEF WOERDEN, met de leden mogelijk, met het College en met de andere partijen. Want wie vermoedt dat de PW fractie de voorstellen voor zoete koek zal slikken, heeft het bij het verkeerde eind. Zoveel is al wel duidelijk.

Duidelijk mag ook zijn dat als PROGRESSIEF WOERDEN om maar eens wat te noemen Het Klooster wil open houden er dan met alternatieven op de proppen gekomen moet worden.

De partijen die niet in het College vertegenwoordigd zijn met D66 en Inwonersbelangen voorop zullen dat ook moeten doen. Nu al van de daken te schreeuwen dat zoveel bezuinigen paniekvoetbal is, doet aan de werkelijkheid geen recht. Voorspelbaar is hun reactie, want de westelijke randweg is voor D66 heilig, het Harmelense zwembad is dat voor de VVD. Maar wat dan? Als oppositiepartij hoeft dat natuurlijk niet het eerste te zijn waar je aan denkt als je de bezuinigingsvoorstellen onder vuur gaat nemen, maar het doet wel wat afbreuk aan het vertrouwen dat je in dit soort clubs kan hebben. Het is goedkoop. Inwonersbelangen noemt wel alternatieven en dat valt hen te prijzen. Dieper snijden in het gemeentelijk apparaat en de verkoop van het gebouw waar De Sluis domicilie houdt. Zeker die laatste suggestie is niet realistisch. Want verkoop levert eenmalig wat op, terwijl de bezuinigingsvoorstellen structureel zijn, om in het jargon te blijven. Bovendien, waar moet De Sluis dan naar toe? De gemeente moet dan weer voor nieuwe, mogelijk zelf duurdere, huisvesting zorgen. Dus dat schiet niet op. Hetzelfde geldt voor de suggesties die D66 en de VVD op tafel gelegd hebben. Maar misschien breekt het inzicht bij hen nog door dat pleiten voor het behoud van het één automatisch inhoudt dat je er iets anders voor in de plaats moet opvoeren. Moeilijk, moeilijk, moeilijk, zal iedereen gauw denken, maar juist voor dit soort zaken ben je als gemeentelijk politicus “ingehuurd”. Of niet soms! Want wie zou het anders moeten doen?


Deel dit artikel