Tineke Lander: Grande dame van de politiek in Woerden
Geschreven door Wim van Geelen op 17 juni 2012
Een grande dame in de politiek van Woerden. Zo noemde ik onlangs in een item op deze website Tineke Lander bij haar afscheid van haar laatste publieke functie. Het voorzitterschap van het Burgercomité Woerden-Steinhagen droeg zij eind april over aan Wjinand van der Hoef. Haar laatste functie in een reeks van functies die meestal met de plaatselijke politiek van doen hadden, en die haar terecht die kwalificatie opleverde. In het AD/GH van vrijdag jl. keek zij in de spiegel en even terecht droeg het artikel de kop “Een socialist en een kattekop”. Tineke was van 1988 tot 2000 wethouder Sociale Zaken in Woerden. Maar zij was meer dan dat laatste. Zij was ook wethouder Volkshuisvesting en in die hoedanigheid heb ik haar 10 jaar van heel nabij meegemaakt.
Sterker nog: als jij acht jaar elke twee weken 1 à 1ö uur met haar vergaderde over dat onderwerp dan krijg je goed zicht op haar inzet voor, betrokkenheid bij en visie over de volkshuisvesting.
Het waarom ik veel met haar te maken had is gauw verteld. Van 1986 tot 1992 was ik voorzitter van de SWW en van 1992 tot 1998, na de reorganisatie als gevolg van de Heerma-wind, secretaris van die club. Ik was lid van de woonverdeelcommissie en toen de gemeente het gemeentelijk woningbezit had afgestoten, voorzitter. Dat was ik tot 1997. Tineke was mijn voorgangster als voorzitter van de wac en daarna “gewoon” lid.
Het gemeentelijk woningbezit, dat zich concentreerde in het Schilderskwartier, werd afgestoten als gevolg van wat begin jaren negentig de HOT-operatie heette. Vraag niet waar de afkorting HOT voor stond, maar wel wil ik kwijt dat het om een bezuinigingsoperatie ging die minstens zo ingrijpend was dan die van nu.
Belangrijk onderdeel was dus nogmaals het afstoten van het gemeentelijk woningbezit. Dat ging om heel veel geld, maar niet alleen dat. Ook belangen van gemeentelijke medewerkers waren in het geding.
Bij de toenmalige SWW was dat niet zo. De bestuurders waren hobbyisten, uiteraard met kennis op het gebied van de volkshuisvesting en er was een klein aantal financiële medewerkers.
In vergelijking met het SWW bezit was de situatie bij de gemeente niet rooskleurig. Er was veel achterstallig onderhoud en ook voor het dagelijks onderhoud schoten de gemeentelijke middelen tekort, vergeleken met die van de drie Woerdense woningbouwcorporaties die de SWW vormden, Algemene Woningbouwvereniging Woerden, Willibrordus en Patrimonium.
Daar gingen de onderhandelingen dus over. Die waren hard, maar ook constructief. Tineke had daar niet het voortouw bij. Dat touw was in handen van haar collega’s Ton Groen en Koos Janssen (beiden CDA), maar op de achtergrond speelde zij wel degelijk een rol. Daarbij ging het over twee zaken. De eerste had betrekking op de overgang van gemeentelijke medewerkers. Dat moest, vond zij, heel goed geregeld worden. De andere zaak had betrekking op het percentage sociale woningbouw dat gerealiseerd moest worden.
Daar hadden wij als SWW geen moeite mee. Met het eerste wel. Zij het ten dele. De ambtenaren die zich bezig hielden met de administratieve kant van de zaak en de woonruimteverdeling konden moeiteloos worden overgenomen. Dat is ook gebeurd. Maar met de timmerlieden en schilders in dienst van de gemeente hadden wij als SWW moeite. De SWW had namelijk toen nog geen technische afdeling. Wij wilden dat toen ook niet en hielden onze poot dus stijf.
In het artikel in het AD/GH heeft Tineke het wat de woningbouw betreft over het percentage sociale woningbouw. Zij noemt 40%, maar dat percentage kan ik mij eerlijk gezegd niet herinneren.
Wel haar opstelling bij de woonruimteverdeling. Die vond ik buitengewoon coöperatief en constructief. Sterker nog: wij hadden een deal. Als wij gezamenlijk vonden dat iets goed voor de Woerdense samenleving was dan deden wij dat. Ook al dacht het Ministerie van VROM er anders over.
De resultaten daarvan zijn nu nog zichtbaar in Woerden. Dank Tineke!
Ook slaagden wij er gezamenlijk in tegen de wens van provincie en Rijk om voor Zegveld, Harmelen en Kamerik in de periode tot na 2000 een uitzonderingspositie te realiseren wat de woningtoedeling betreft.
Na haar aftreden als wethouder is Tineke een aantal jaren commissaris geweest bij de SWW.
Ik mag concluderen dat de Volkshuisvesting in Woerden veel aan Tineke te danken heeft.